به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در قزوین، حجت الاسلام محمد علی عبداللهی، مدیر مدرسه سفیران هدایت قزوین، در جلسه هفتگی شرح اصول کافی، در مسجد مولاوردی خان گفت: از جمله عوامل کسب شناخت و معرفت، دیدن و مشاهده کردن است و خداوند متعال با قرار دادن چشم در وجود انسان، این امکان را برای او فراهم کرده است.

وی افزود: اگرچه دیدن باعث شناخت می شود، اما باید ببینیم آیا این دیدن در همه جا باعث کسب معرفت و شناخت می شود یا نه.

مدیر مدرسه سفیران هدایت قزوین ادامه داد: بحث دیگری که در مورد مشاهده با چشم مطرح است این که آیا دیدن موجب ایمان هم می شود. عمل دیدن و مشاهده، حاصل فعالیت های چشم و مغز است؛ به طوری که وقتی به جسمی نگاه می کنیم، چشم ما از این جسم تصویربرداری کرده و آن را به ذهن ارسال می کند و ما آن جسم را مشاهده می کنیم و شناختی هم که از این طریق به دست آید، شناخت اکتسابی است.

حجت الاسلام عبداللهی با بیان این که در مورد ذات خداوند جسمیت معنا ندارد، به تعریف ایمان اشاره کرد و افزود: شناخت و ایمان به خداوند از طریق چشم معنا ندارد، چرا که ایمان باید از طریق قلبی باشد نه چشمی.

این استاد حوزه ادامه داد: بحث دیگری که در شناخت و ایمان به خداوند از طریق رویت و چشم وجود دارد این است که وقتی چشم انسان از جسمی تصویربرداری کرده و آن را به ذهن می فرستد، آیا این تصویر بعد از مرگ و ورود انسان به قبر و از بین رفتن جسد، بازهم در ذهن و مغز انسان باقی می ماند.

حجت الاسلام عبداللهی گفت: با توجه به این که ابزار شناخت چشمی با ورود انسان به قبر از بین می رود، ایمانی که از طریق چشم بدست آمده باشد، به درد نمی خورد، بلکه ایمان باید با شناخت قلبی باشد.

انتهای پیام